Neresinden baktığımızı düşünürüm hayata ,
aynı yerde olsak bile
ışık hepimiz için eşit değildir,
bazılarımız karanlıkta kalırız....
O an hepimiz için aynı parlaklıkta değildir güneş
ve
çoğumuz güneşi göremeyebiliriz bile..
eski püskü penceremizden bakarken,
nice yaşanmışlıklar birikir denizliklerde..
Kimleri beklerken çürümüştür dirsekler,
kimlerin gelip gelmeyeceğini düşünürken
bir iç sıkıntısıyla hiç geçmeyen zaman
sizden başka geride kalan herkes için hızla geçmektedir aslında dünyada
ya da
size öyle gelmektedir aslında...
ve yeni bir umutla açılır her güne,
iste ya da isteme
nefes aldığın müddetçe
her zaman..
Hepimiz başka pencerelerden,
birbirimizle hiç kesişmeden
aynı gün doğumuna uyanmıyor muyuz
her sabah?¿
Ve
sonunda önemli olan
arasından kolaylıkla sıyrılıp geçemeyeceğimiz
hüzünlere boğup kalmamak
o pencerelerin ardında..
J.
2 yorum:
Çok beğendim.... resimleri mi yazıları mı karar veremedim :)
teşekkürler:)
Yorum Gönder