Yaratıcı şeyler..

Sanat bir taraftan da böyle bir şey sanırım...

Merve Karakaş'a  ve Eda Ç. 'ye teşekkürler..

Bunları sevmeyen daha da gelmesin:)

kedi ailesi..:)

3 kardeş..

bu resmi çekerken fark ettik ki

biri maalesef ölmüştü..

bu 2si çok tatlı...

şu duruşa bakar mısınız?

ve finali en güzeliyle yaptım tabi ki...

seviyorum napim,

nerde kediş ben!

nerde köpüş..

gene ben!

J.

Yaş-lanmak..

 ellerine dikkat ederim insanların,

ne işler görmüş

nelerle karşılaşmışlardır..

İnsan hakkında çok bilgi verir bir el,

yenmiş tırnaklar,

geçmişin izlerini oluşturan kırışıklıklar..

...

   

nerde,nasıl yaşlanacağımızı,

bilemiyoruz..

o zamana dek nelerin başımıza geleceğini,

yalnız olup olmayacağımızı,

hatta tüm olup bitenlerden haberimiz olup olmayacağını da..

..

en sonunda hüzünle bir sonu mu bekleyeceğiz,

yoksa o kadar hazır olacağız ki...

bu dünyaya veda ederken,

bol bol eğlenip ona kahkahalar atıp,

"işte yaşadım,yaşlandım,

karşıma neler çıkardın!

ama sana yenilmedim.. 

gördüğüm kadarıyla 

sen bana yenildin dünya!"

mı diyeceğiz..

J.

Çocukluk ..

başka bir şey çocuk olmak..

nereye koysan orda uyurlar ,

öylelerini gördüm ki düğünün orta yerinde bangır bangır müzikte

(neden oraya getirilmişlerse)

uyurlar..

 ama böylesine bir yerde uyumayı

  hiç bir çocuk hak etmiyor bence..

Renklerin yolculuğu..

        

   aynı ya dünyada  tüm renkler,

hepimiz için aynı,

sonu bilinmeyen bir felsefe sorusunun

yanıtsız haliyle,

bizim için kabul görmüş olarak.. 

aynı ya bütün renkler hepimiz için.. 

  

peki neden...

neden bazen yalnızlığı,bazen acıyı, bazen hüznü, bazen mutluluğu hissettiriyor

aynıysa madem?

Evlenmek,yaşlanmak..

"evet" diyoruz,haykırarak..

içimizde ki heyecan,

karşımızdakinin içinde..

sonsuza dek birbimizin elini tutacağımıza emin olarak..

bu resimdeki gibi olmayı hayal etmiyor muyuz,

son zamanlarımızı da ilk zamanlarımızdaki gibi

mutlu,uyumlu,farklı tatlar tatmak üzere

ve

bildiklerimizin bize verdiği keyifle..

J.

Uçan ve gülen köpüş çakıl:)

goldenlar ve yunuslar,

bence hep mutlular,hep gülüyorlar..

Çocuk onlar sadece..

çocuk onlar henüz,

gülmeleri de ağlayabilmeleri kadar kolay..

şimdi böyle,

ya sonra?

not:bu kareleri şu anda benimle konuşmayan-hatta uzun zamandır konuşmayan-

çok başarılı kareler yakalayabilen,

ilerde çok başarılı bir fotoğrafçı olacağına inandığım

"onur yıldırım" a aittir..

Sevgiler.. J.

Kim demiş insanlar uçamaz diye?

kim demiş insanlar uçamaz diye,

işte size en özgür ve uçar halleriyle

hiç bir şekilde oynama olmayan 2 resim..

Not:resimlerden biri çalındı izinsizce,

biri alındı izinlice:D

J.

Bunu da gördüm ya...

Resimleri ben çekmedim,

çeken ben olsaydım ikisi de kucağımda olurdu,

resimde 2 değil 3 yaratık olurduk:)
Onlar bile anlaşmanın bir yolunu bulmuşlar,

hani kedi-köpek anlaşmasını çok gördüm;

ama kedi ve kuşu bu kadar samimi hiç görmemiştim..

Sevgiler..

J.

Ben çok deli yatarım..

Siz de benim gibi,

"ben çok deli yatarım" diye düşünüyorsanız,

resme bakın,bir daha düşünün derim..

Çocuk olmanın en güzel yanı..

çocuk olmanın en güzel yanı,

özgür olmak,utanmamak,size öğretilmediği müddetçe

hiç bir şeyden korkmamak..

Kışın en güzel tarafı..

kışın en güzel tarafı...

sarmaş dolaş olup,ısınmakkk!!!:)

Bu yavruları ben büyüttüm..

bunlar benim büyüttüğüm,bu şirin halleri çoktaaan geride kalan

3 küçük kardeş..

portakal,mandalina ve çirkin..

portakal ve mandalina çok daha alımlı oldukları için onları sevmek istiyor insan,

onlar da hiç yüz vermezler,hiç elimize alamadan büyüdüler.

ama çirkin..

çirkine pek yüz vermediğimizden midir nedir

(aslında çok seviyordum onu da)

kapımızda bekler, seslenir seslenmez gelir hala hemen..

benim küçüklerim..

Heyecan

Heyecan duymak ne zor bu şehir karmaşasında,

bizi heyecanlandıran şeyler ne kadar azalıyor düşünsenize,

her geçen gün bir gün doğumundan bir gün batımına..

Küçük denizyıldızı bile dans ediyor,

heyecanlanacak bir şey bulmuş kendine küçük havuzunda..

Yol

bazı yollar var,ucunu görmeden,neden çıktığımızı bile unutup ,
sadece çıkma fikrini aklımızda sabitlemiş olarak gittiğimiz,
yolun sonunda karşımıza çıkan
her ne olursa olsun bize keyif vermeyecek yollar..
Bazı yollar var,
tesadüfen geldiğimiz,geldiğimizde huzuru bulduğumuz,
önü açık,sürprizsiz;ama huzur dolu yollar..

Dünyanın bir ucunda,tek başımayım..

bu kareler onu tanıdığımda böyle bir yeteneğinin olduğunun en ufak

bir şekilde farkında olmadığım ,

şu sıralar dünyanın bir ucunda,

kara kıtada

tek başına olan

Murat Kaya'ya aittir..

Umarım beğenirsiniz..

Sevgiler. J.