Terk edilmiş bir yer görünce,yaşlı bir ağaç görünce dayanamaz
düşüncelere dalarım..
acaba neler yaşandı içinde,nelere şahit oldu ve şimdi
öylece yalnız kaldı diye...
ben de var bir sorun biliyorum,
çocukluğumdan kalma bir eşyayı atarken ya da verirken
üzülür diye düşünürüm,
odamı boyarken ya da kağıt kapladığımda
geçmişi silmiş gibi hisseder,
duvar üzülür diye düşünürüm..
Biraz Japonluk var galiba,
ben de onlar gibi eşyaların bizimle yaşayıp,
yaşlandığını düşünürüm..